ភាសាថៃ ឬ ភាសាសៀម ជាភាសាកំណើតរបស់ជនជាតិថៃ និងជាភាសាដែលប្រើជាផ្លូវការនៅប្រទេសថៃ។ ភាសានេះត្រូវបាននិយាយជាភាសាដើមកំណើតដោយប្រមាណ ២០-៣៦ លាននាក់ និងត្រូវបាននិយាយជាភាសាទីពីរដោយប្រមាណ ៤៤ លាននាក់[២]។ ការគ្រប់គ្រងរបស់ប្រទេសថៃមានលក្ខណៈជាតិពន្ឋុ។ ភាសាថៃជាសមាជិករបស់អំបូរភាសាក្រា-ដៃ។ ពាក្យពេចន៍ មួយចំនួនរបស់ភាសាថៃត្រូវបានខ្ចីពីភាសាបាលី សំស្រ្កឹត និង ភាសាខ្មែរ។ វាមាន សូរសំនៀង និង ភាសាវិភាគ។ ភាសាថៃ មានភាពស្មុកស្មាញផងដែរចំពោះ អក្ខរាវិរុទ្ឋ និង រាល់គំនូសតាង ។ ភាសាថៃនិង ភាសាឡាវ មានភាពងាយយល់គ្នាវិញទៅមក ដោយហេតុថាវាមានគ្រាមភាសាស្ទើរតែដូចគ្នា។
និយាយភាសាថៃ រួមទាំងថៃបាងកក (ទោះបីជាងយ៉ាងណាវាក៏ត្រូវបានគិតថា មានភាពដាច់ដោយឡែកពី គ្រាមភាសា។ ថៃគោរាជ មានមនុស្សនិយាយភាសានេះប្រហែល ៤០០,០០០(១៩៨៤) នៅ នគររាជសីមា ជាការគ្រប់គ្រងនៃកន្លែងភាសារវាងបណ្តា ភាសា ថៃកណ្តាល និង ឦសាន ដែលជាគ្រាមភាសាមានទំនាក់ទំនងគ្នា ហើយប្រហែលជាត្រូវបានគេគិតថានឹងអាចក្លាយជា ភាសាមួយផ្សេងទៀត។មនុស្សភាគច្រើន រស់នៅតំបន់ ឥសាន នៃប្រទេសថៃ និយាយគ្រាមភាសារបស់ភាសាឡាវ ដែលពិតជាមាន ឥទ្ឋិពលចំពោះគ្រាមភាសាថៃកណ្តាលទៅវិញ។ ការបន្ថែមទៅលើភាសាផ្លូវការណ៍ថៃ នោះគឺប្រទេសថៃជាម្វាស់ផ្ទះដែលមានទំនាក់ទំនងនឹង ភាសាតៃ រួមមាន :